نیشابور یا نیشاپور یکی از شهرهای استان خراسان رضوی در شرق ایران می باشد.
این شهر یکی از مهمترین مراکز فرهنگی، گردشگری، صنعتی و تاریخی استان خراسان رضوی و ایران می باشد.
شهر نیشابور، مرکز شهرستان نیشابور و مرکز فرهنگی و ادبی استان خراسان بزرگ است و به علت طبیعت زیبا، عروس شهرهای خراسان نام گرفته است.
تاریخچه
بنای این شهر را از شاهپور اول دانستهاند و آن را یکی از چهار شهر بزرگ خراسان قدیم شمرده اند.
در دوره یزدگرد دوم (۴۳۸ - ۴۵۷ م.) نیشابور مدتی محل اقامت او بودهاست. در دوره آخر حکومت ساسانیان ظاهراً نیشابور اهمیت اولین را از دست دادهاست، زیرا نام آن شهر به ندرت دیده میشود.
مسلمانان در حکومت عثمان بن عفان (۲۶-۳۵ ه'.ق.) به صلح بدانجا درآمدند. در دوره طاهریان و سامانیان نیشابور ازنو موقعیت دیرین خود را به دست آورد. در اواخر حکومت مسعودغزنوی که سلجوقیان به مشرق ایران هجوم آوردند طغرل این شهر را مقر خود ساخت.
در دوره حکومت سنجر نیشابور مورد هجوم غزان واقع شد (۵۴۸ ه'.ق). یاقوت نویسد: غزان هرکه را در این شهر یافتند کشتند و مال او راگرفتند و شهر را آتش زدند. سپس یکی از غلامان سنجر به نام موید به نیشابور درآمد و مدرم را در یکی از محلات آن که شادیاخ نام داشت سکونت داد و شهر را آبادان کرد و باروئی بر گرد آن برآورد. اندک اندک نیشابور آبادان میشد که دیگر بار با هجوم مغولان (۶۱۸ ه'.ق.)ویران گردید.
یاقوت که خود معاصر با مغولان بودهاست چنین آورده است: در حمله مغول مردمی که از شهرهای خراسان گریخته بودند در نیشابور گرد آمدند و این شهر را برای سکونت خود استوار ساختند. مغولان شهر را محاصره کردند. یکی از مردم نیشابور تیری افکند و داماد چنگیزخان را بکشت. چنگیزخان خود عازم تسخیر نیشابور شد و این شهر را بگرفت و مغولان هر موجود زنده که یافتند بکشتند و شهر را با خاک یکسان کردند.
درباره جمعیت نیشابور در این عهد سخن را به مبالغت کشاندهاند چنانکه عدهای مردم شهر را دوهزارهزار نوشتهاند که پیداست، براساسی نیست ولی هرگاه شمار مردم مقیم آن را در عصر پس از غزان با مردمی که از شهرهای مختلف خراسان بدانجا گریخته بودند در نظر گیریم عددی بزرگ خواهد شد.
پس از حمله مغول دیگر هیچ گاه نیشابور نتوانست مقام گذشته خود را به دست آورد.
از آثار مطرح تاریخی این شهر گذشته از قبر خیام و شیخ عطار که در نزدیکی این شهر واقع شده است، بنای امامزاده محروق را باید نام برد. این بنا از آثار قرن هشتم هجری است و گنبدی عالی و کاشی کاریهای بسیار زیبا دارد.
موقعیت جغرافیایی
موقعیت امروزین. نیشابور یکی از شهرهای مهم استان دوم ایران(خراسان رضوی) است و از طرف شمال به کوه بینالود، از غرب به شهرستان سبزوار، از شرق به بخش فریمان از شهرستان مشهد وبخش کدکن از شهرستان تربت حیدریه و از جنوب به شهرستان کاشمر محدود می باشد.
گردشگری
نیشابور دارای بناهای تاریخی و مراکز گردشگری زیادی است که از جمله میتوان به آرامگاه کمالالملک، آرامگاه خیام، آرامگاه عطار، امامزاده محروق وابراهیم، بیبی شطیطه، و قدمگاه نیشابور اشاره کرد. زیباترین گردشگاههای نیشابور در دامنهٔ رشته كوههای بينالود قرار دارند، از جمله میتوان به روستاهای دیزباد، خرو، درود و حصار بوژان و غار و کوه ابراهیم ادهم در اطراف باغرود و همچنین اردوگاه تربیتی کشوری شهیدرجایی (باغرود) اشاره کرد. نیشابور در مسیر تهران به مشهد واقع شدهاست و سالانه میلیونها نفر از هموطنان از این گذر می کنند. فاصله نیشابور نسبت به شهرهای تهران ۷۷۶، و تا مشهد ۱۱۷ کیلومتر می باشد.